Vorige week was ik aanwezig in Lier, waar christenen en moslims samenkwamen om een mensenketting te maken en daarna van een iftarmaaltijd te genieten. Het was een hartverwarmende solidariteitsactie, en ik was blij dat ik hen mocht toespreken.
Ik deelde er mijn gedachten naar aanleiding van de vasten en Paasperiode; een periode waar we stilstaan bij wat er echt toe doet: samenhorigheid, solidariteit, liefdadigheid en het belang van gemeenschap.
Ik weet dat er heel wat verschillen bestaan tussen de islam en het christendom, maar er zijn minstens zoveel gelijkenissen. Het belang van de vastentijd is er één van. Zelf doe ik elk jaar mee aan de vasten, om verschillende redenen. Vooreerst is de vasten een ritueel dat ons verbindt met onze toekomst en ons verleden. Ik geloof namelijk dat rituelen niet zomaar een onderdeel zijn van het verleden. Rituelen zijn meer dan ooit steunpunten die ons betekenis geven. Rituelen hebben een verleden, een heden én een toekomst. Onze ouders en grootouders volgden dezelfde rituelen op dezelfde manier, en wij geven ze door aan de volgende generaties. Zo overstijgen ze ons.
Rituelen als de vasten zijn ook een rustpunt. Als de wereld rondom ons druk, onvoorspelbaar en hectisch wordt, geven zij ons betekenis, structuur en rust. Rust, een begrip dat we naar waarde hebben leren schatten tijdens de corona-periode, maar dat we sindsdien weer helemaal vergeten lijken te zijn. Ook mijn leven is de afgelopen jaren steeds drukker geworden, wat niet verwonderlijk is als je minister van Binnenlandse Zaken wordt. ;)
De vastentijd is bovenal ook een moment van samenhorigheid en sociale cohesie. Samenkomen om in elkaars gezelschap te bezinnen. Dat - zoals in Lier - moslims en christenen gedurende een paar weken samen vasten, is voor mij het ultieme symbool van samenhorigheid, solidariteit en verbinding. Dit is belangrijk, zeker als je ziet hoe polarisatie toeneemt en voor meer geslotenheid en minder verbondenheid zorgt. Als politica wil ik publieke betrokkenheid juist blijven aanwakkeren.
Door de jaren heen heb ik als minister van Binnenlandse Zaken gelukkig ook heel veel solidariteit, warmte en samenwerking gezien. Ik denk bijvoorbeeld aan de mensen die gaan helpen na de overstromingen, de mensenkettingen die werden gevormd om de politie te beschermen tijdens het WK voetbal in december 2022 en de vele vrijwilligers die dag in dag uit belangeloos bijdragen aan een mooiere en betere wereld.
Er zijn zoveel bruggenbouwers in ons land, mensen die inspireren, vooruit willen. Als we samenwerken en er zijn voor elkaar, kunnen we echt veel bewerkstelligen. Dat menselijke zit overal, en dat moeten we koesteren. Iets waar ik in de vastentijd graag even bij stilsta. En jullie hopelijk ook.
Ik wens iedereen tijdens deze vastenperiode dan ook samenhorigheid en verbinding toe. Alvast een Zalig paasfeest gewenst!